Τσιμπούρια στα παιδιά μας! 😟
Όποιος έχει σκύλο ή γάτα, ή αδέσποτα στη γειτονιά του, είχε σίγουρα να κάνει και με τσιμπούρια.
Αν μένετε στην πόλη, έρχεστε σε λιγότερη επαφή με αυτό το έντομο και δεν ξέρετε πώς να το αντιμετωπίσετε στην πρώτη σας… συνάντηση. Υπάρχουν λοιπόν μερικά πράγματα που πρέπει να προσέξετε σε σχέση με τα τσιμπούρια, και ειδικά όταν δεν υπάρχει γιατρός εκεί κοντά, είναι καλό να γνωρίζετε τα απαραίτητα από πριν.
Έτσι βλέπετε το τσιμπούρι που δεν είναι γεμάτο αίμα, συχνά ακόμα μικρότερα…
και κάπως έτσι όταν έχει αρχίσει να διογκώνεται 😟!
Τι πρέπει να γνωρίζετε για τα τσιμπούρια
Τα τσιμπούρια ζουν σε λιβάδια, δάση, κήπους και θάμνους.
Τα τσιμπούρια δεν πετούν, δεν πηδούν και
δεν πέφτουν πάνω μας από τα δέντρα.
Αν περάσουμε όμως μέσα από ψηλά χορτάρια ή θάμνους μέχρι το ύψος των ώμων, τότε μπορεί εύκολα να καταλήξει ένα τσιμπούρι απευθείας στο δέρμα μας.
Υπάρχουν μέρη του σώματος που προτιμούν τα τσιμπούρια: Καμπτικές επιφάνειες, όπως μασχάλες και πίσω από τα γόνατα ή τα αυτιά. Αλλά και η «ευαίσθητη» περιοχή των γεννητικών οργάνων καθώς και το τριχωτό της κεφαλής είναι αγαπημένα σημεία που πάνε και εγκαθίστανται.
Πρέπει να ψάχνετε διεξοδικά αυτά τα μέρη του σώματος μετά από μια εκδρομή σε περιοχές με τσιμπούρια.
💡Όταν ΔΕΝ είναι γεμάτα αίμα, τα τσιμπούρια είναι συχνά πολύ μικρά και λίγο δύσκολο να αφαιρεθούν από το δέρμα. Μια φαρδιά κολλητική ταινία μπορεί να βοηθήσει να απομακρύνουμε ένα τσιμπούρι που κινείται πάνω στο δέρμα (δηλαδή δεν έχει ακόμα προσκολληθεί καλά).
Πώς μπορώ να αφαιρέσω ένα τσιμπούρι;
Εάν βρείτε ένα τσιμπούρι στο παιδί σας, μπορείτε να απευθυνθείτε στο γιατρό σας ή στο κοντινότερο Κέντρο Υγείας. Ωστόσο, συχνά αυτό είναι δύσκολο και καταλαβαίνω επίσης την επιθυμία να απαλλαγείτε από το έντομο το συντομότερο δυνατό.
Τώρα, αυτό μπορεί να ακουστεί αστείο, αλλά:
Διατηρείστε την ψυχραιμία σας και μην πανικοβάλλετε το τσιμπούρι. Όταν «αγχώνεται» ένα τσιμπούρι μπορεί να απελευθερώσει περισσότερο σάλιο στο τσίμπημα, το οποίο μπορεί να περιέχει παθογόνα μικρόβια.
Σωστή αφαίρεση τσιμπουριού με τσιμπιδάκι
Μην αγγίζετε το τσιμπούρι με γυμνά χέρια και μην το πιέζετε.
Εάν χρησιμοποιείτε τσιμπιδάκι, πρέπει να είναι μυτερό, γιατί τα φαρδιά τσιμπιδάκια συμπιέζουν το τσιμπούρι.
Αφαιρείτε το τσιμπούρι όσο πιο κοντά το δέρμα γίνεται, γρήγορα και αποφασιστικά!
Μην βάζετε λάδι, αλκοόλ ή απολυμαντικό πάνω στο τσιμπούρι.
Έτσι αφαιρούμε ένα τσιμπούρι με τσιμπιδάκι.
Εάν αποφασίσετε να χειρίζεστε τέτοιες καταστάσεις μόνοι σας, υπάρχουν διάφορα εργαλεία στο εμπόριο. Αξίζει να έχετε ένα από αυτά στο σπίτι. Κυκλοφορούν μάλιστα και σε μέγεθος σχήμα πιστωτικής κάρτας, ώστε να μπορείτε να τα έχετε πάντα στο πορτοφόλι σας.
Να, σαν αυτό εδώ το εργαλείο. Προσέξτε πως αφαιρούμε πάντα σύρριζα στο δέρμα!
Όποιο εργαλείο κι αν χρησιμοποιείτε, η βασική τεχνική είναι πάντα η ίδια.
Το τσιμπούρι ΔΕΝ το τραβάμε από το σώμα, αλλά απευθείας από το κεφάλι. Πρέπει να φυλάσσεται σε ένα μικρό δοχείο (π.χ. άδειο βάζο μαρμελάδας, με καπάκι, εννοείται! 😉) εάν πρέπει να εξεταστεί για παθογόνα στο εργαστήριο ή αν πρέπει να το δείξετε σε γιατρό αργότερα.
Έπειτα πρέπει πάντα να απολυμάνετε το τσίμπημα (ΜΗΝ το ξεχνάτε!) και να παρατηρείτε το σημείο τις επόμενες μέρες.
Η ελαφρά ερυθρότητα είναι ακίνδυνη και δεν απαιτεί περαιτέρω θεραπεία.
Η βορρελίωση ή Νόσος του Lyme έχει σαν σύμπτωμα μια κοκκινίλα που διευρύνεται προς τα έξω σαν δαχτυλίδι: ⬇️
Προσοχή: το ερύθημα αυτό μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλο μέρος του σώματος, όχι μόνο εκεί που τσιμπήθηκε το παιδί από το τσιμπούρι!
Χαρακτηριστικό κυκλικό ερύθημα (κοκκινίλα) μετά από τσίμπημα μολυσμένου τσιμπουριού. Εδώ ήδη το δακτυλίδι έχει μεγαλώσει πολύ!
Εάν εμφανιστεί αυτό το χαρακτηριστικό κυκλικό ερύθημα (ονομάζεται και μεταναστευτικό ερύθημα), τότε πρέπει να πάτε στο γιατρό για να μπορέσει να ξεκινήσει άμεσα θεραπεία με αντιβιοτικά. Η βορρελίωση είναι άσχημη ασθένεια με πολλές μακροχρόνιες επιπλοκές!
Ομοιοπαθητική Αντιμετώπιση τσιμπήματος από τσιμπούρι
Αμέσως μετά το τσίμπημα μπορείτε να δώσετε υποστηρικτικά μια ομοιοπαθητική θεραπεία:
Το Ledum C200 είναι το κύριο σκεύασμα, το οποίο συνιστάται γενικά για τσιμπήματα τσιμπουριών (παρεμπιπτόντως επίσης για τσιμπήματα αράχνης, σαρανταποδαρούσας κ.λπ.). Θα πρέπει να χορηγηθεί μία φορά το συντομότερο δυνατό μετά το τσίμπημα για να υποστηρίξει την επούλωση. Το Ledum λέγεται επίσης ότι έχει προληπτική δράση κατά της νόσου του Lyme. Σε περιοχές υψηλού κινδύνου, συνιστάται να χορηγείται ξανά το Ledum C200 την επόμενη μέρα.
Το σημείο του τσιμπήματος πρέπει να παρατηρείται ούτως ή άλλως: Εάν εμφανιστεί ροζοκόκκινο, μαλακό, ζεστό πρήξιμο (όπως μετά από τσίμπημα μελισσών), τότε το Apis C30 πρέπει να χορηγείται έως ότου βελτιωθεί.
Εάν το πρήξιμο γίνει γαλαζωπό και εξωτερικά δροσερό, αλλά γίνεται αντιληπτό από τον ασθενή ως κάψιμο και βελτιώνεται με δροσερές κομπρέσες, τότε το Ledum C30 (ή ακόμη και το Ledum C200) είναι η καλύτερη επιλογή και πρέπει να δοθεί έως ότου τα συμπτώματα βελτιωθούν.
Αν ενδιαφέρεστε για τον Πρακτικό Οδηγό Ομοιοπαθητικής για Παιδιά, ώστε να ξέρετε πώς να επιλέξετε σκεύασμα για το παιδί σας, μπορείτε να τον κατεβάσετε άμεσα κάνοντας κλικ ΕΔΩ ή στην εικόνα! ⬇️
Πώς μπορώ να αποφύγω τα τσιμπήματα τσιμπουριών;
Φυσικά, τα ακόλουθα μέτρα δεν αφορούν όσους θέλουν απλά να κάνουν μια βόλτα μια στο τόσο!
Ωστόσο, θα πρέπει να λάβετε προληπτικά μέτρα εάν έχετε συχνά βρει τσιμπούρια μετά από μια βόλτα με τα παιδιά σας ή εάν ο τόπος διαμονής σας είναι μια περιοχή υψηλού κινδύνου.
Αποτροπή τσιμπημάτων και λοιμώξεων - όλα αυτά είναι καλά μέτρα
Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε;
Όπου είναι δυνατόν, πρέπει να περπατάτε στη μέση του μονοπατιού, ώστε να μην τρίβεστε πάνω στους θάμνους.
Φορέστε ανοιχτόχρωμα ρούχα, γιατί έτσι βλέπετε πιο εύκολα τα τσιμπούρια πάνω σας.
Φορέστε καπέλο, ρούχα με μακριά μανίκια, μακριά και φαρδιά παντελόνια, ανθεκτικά παπούτσια και τραβήξτε τις κάλτσες σας πάνω από το παντελόνι σας.
Τα τσιμπούρια προτιμούν τους χοντρούς κορμούς δέντρων, οπότε είναι προτιμότερο να μην κάθεστε πολύ ώρα πάνω τους.
Το λάδι ευκαλύπτου-λεμονιού (= κιτριοδιόλη) είναι κατάλληλο για φυσική απώθηση των τσιμπουριών. Μπορείτε να φτιάξετε μόνοι σας ένα μείγμα για εντριβή (20 σταγόνες λάδι ευκαλύπτου-λεμονιού σε 100γρ λάδι καρύδας). Ανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία, το λάδι καρύδας είναι στερεό και πρέπει πρώτα να προθερμανθεί σε μπεν-μαρί πριν από την προσθήκη της κιτριοδιόλης. Το έλαιο κιτριοδιόλης έχει παρόμοια δράση με τα χημικά εντομοαπωθητικά (π.χ. DEET).
Εάν το παιδί σας έχει ευαίσθητο δέρμα, θα χρησιμοποιούσα πρώτα μια μικρή ποσότητα για να δω αν θα υπάρξει ερεθισμός του δέρματος.
Το λάδι πρέπει να εφαρμόζεται ιδιαίτερα στις περιοχές που προτιμούνται από τα τσιμπούρια (μασχάλη, ευαίσθητη περιοχή, πίσω μέρος του γόνατος, κεφάλι/αυχένας).
Και ένα ακόμη πράγμα: Εάν έχετε κτήμα και πάντα θέλατε κότες ή πάπιες, αλλά ο σύντροφός σας ήταν αντίθετος, έχετε τώρα ένα επιπλέον επιχείρημα. Τα πουλερικά τρώνε τσιμπούρια μαζί με άλλα έντομα, κρατώντας τα υπό έλεγχο 😅.
(Αν, δε, σας ενοχλούν περισσότερο τα κουνούπια από ότι τα τσιμπούρια, διαβάστε τις συμβουλές μου ΕΔΩ!)
Εις το επανιδείν λοιπόν! 🌷 Σουζάννα
Είστε στο Pinterest?
Μπορείτε να αποθηκεύσετε εδώ ⬇️ το άρθρο για να το ξαναβρείτε αργότερα!
